
Echter dit gesprek duurde zo lang dat de vriend van de jongedame haar ging zoeken, maar toen raakte hij per ongeluk gevangen in een oude martelkamer! Waardoor de jongedame in paniek zei, ik doe alles, bevrijd ‘m, ik trouw met je, en pardoes kuste zij het spook! De geest, hier niet op voorbereid, begon ten einde raad te huilen omdat niets liep zoals hij wenste. Dit werd door een oplettend schrijver toevallig aanwezig aangezien voor ontroering in plaats van hopeloosheid! En zo kwam het op papier, als een tragisch schouwspel. Het spook wordt er nog voor uitgelachen door vooral de klopgeesten, die zo macho zijn dat ze al dat emotie toont proberen belachelijk te maken. Tja, klopgeesten he, wat doe je er aan?