De band Tune-Yards (eigenlijk in een soort Gertrude Stein achtige fuck-regels spelling, maar dat laat ik even achterwege want dat is nu eenmaal een beetje kut typen) zal met een nieuw album komen dit jaar. Het album heet w h o k i l l (who kill, I assume, of in ieder geval wordt er hier op die manier naar dat album gerefereerd vanaf nu) en zal op 19 april uitkomen. Dit via het 4AD label.In 1920 had je echt Tune Yards, as in, elke tuin maakte een zeker geluid. En dat hielp mensen om in te herkennen waar de volgende garden party was, en dan konden ze in hun fancy kleding door het glas met champagne zwemmen van het ene feestje naar het ander om dezelfde mensen te proosten die in dezelfde alcoholische staat dezelde dingen zeiden als op dezelfde feestjes alleen in andere tuinen. En dan klonk er weer een noot, Ah, de Maldenbauer’s, en dan in ieders dronken dwaas stond opeens iedereen in de tuin van de Maldenbauer’s. Te praten over weer hetzelfde, over niet de zorgen van andere mensen en niet over de kinderen die thuis zaten en de moeder van die kinderen of de vader van die kinderen die naast hen op de bank zat. Ah, de Rosetti’s, en dan was iedereen weer op hetzelfde feestje op een andere plaats, waar Levi Nordenschitzer zijn anekdote afmaakte over de vrouw met de grote prammen, die eigenlijk heel seksistisch was wat voorstamde uit haar penisnijd. Er was echter één klank die iedereen deed verstommen, en ieders gehoor was zo gevormd dat het voor iedereen een ander geluid was, maar toch hetzelfde geluid, dat van de eigen tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten