Interview Fuck Buttons (winterissue)

Fuck Buttons was misschien wel de sensatie van het jaar 2008! Hun experimentele noise-elektro vond louter complimenten, en het is niet voor niets dat hun debuutalbum Street Horrrsing gezien wordt als één van de beste albums van het jaar (11de Drowned in Sound, 20ste Pitchfork, om de grootste Engelse en Amerikaanse sites te noemen). De band bestaat uit Andrew Hung en Benjamin John Powers en komt uit Engeland. Na dit jaar een aantal uitermate succesvolle optredens in Nederland te hebben gegeven, meest recentelijk eind oktober in de kleine zaal Paradiso (recensie op de site), werd het tijd om met Ben te praten over het maken van nummers, Snoop Doggy Dog, en skateboarden. (dit interview stond in het winterissue van ons blad, uitgekomen uit november)

IKRS: Als je Andy zou moeten beschrijven in vijf woorden, welke vijf woorden zouden dat zijn?

Ben: Een expert in pingpong (in het Engels waren het er vijf…)

IKRS: Ik heb gelezen dat jullie in dezelfde skateboard groep zaten. Hoe close waren jullie toen, of zijn jullie pas in jullie studietijd goede vrienden geworden?

Ben: Toen we samen aan het skateboarden waren zaten wij in een grote groep jongens die allemaal samen skateboarden. Sinds dat we begonnen zijn met muziek maken, dat is alleen wij tweetjes die dat doen en daarbij betrokken zijn, dus dat zorgde er natuurlijk voor dat we veel closer werden.

IKRS: Ik had nu graag gewild dat ik vroeger had leren skateboarden! Wat is de gaafste truc die je op een skateboard kan doen?

Ben: Andy en mijn stijl zijn echt heel verschillend wat skateboarden betreft. Zijn stijl was veel verfijnder en technischer, en de mijne was meer agressief en snel. Terwijl Andy zijn 360 flips aan het bijschaven was, was ik het grootste gedeelte van de tijd op mijn achterwerk aan het doorbrengen, maar af en toe wist ik ook kick flips tot een goed einde te brengen gesprongen over lange trappen. Eerste keer dat in een interview ons naar skateboarden wordt gevraagd, geweldig!

IKRS: Ik heb gelezen dat jullie je nummers componeren door het heel stilletjes in jullie woonkamers te spelen. Is er een reden waarom jullie dat doen? En hebben jullie weleens zo’n nummer voor het eerst op volume gespeeld en toen gedacht “Oh verdomme, dit is het totaal niet!”?

Ben: Nou, tot nu toe is het eigenlijk zo geweest dat we niet echt genoeg tijd thuis hebben gehad om onszelf op te sluiten daarvoor. Het is wel zeker iets wat we bij ons toekomstige schrijven van nummers willen doen. Ja, het horen van je eigen nummers op volume voor de eerste keer betekent vaak dat er meerdere veranderingen komen aan structuur of dynamiek en dat je het moet bijschaven, maar het is altijd een geweldig gevoel.

IKRS: Jullie hebben in een interview een keer gezegd dat jullie iets blijven spelen totdat je het gevoel hebt dat het publiek klaar is voor het volgende stuk. Is dat intuïtie, of kijk je echt in het publiek en pols je de reacties?

Ben: Eigenlijk is het meer “wij spelen totdat WIJ naar het volgende niveau willen gaan” mentaliteit. Niet om gevoelloos te zijn voor wat het publiek wil of zo, maar het is gewoon dat als wij bezig zijn met optreden dan zijn wij in onze eigen bubbel, ons eigen wereldje.

IKRS: Jullie maken veel gebruik van gadgets om geluid te maken. Kan je ons een snelle rondleiding geven door een paar van deze verzamelde instrumenten die je het vaakst gebruikt of die je het leukst vindt?

Ben: We gebruiken echt letterlijk alles waar wij met onze handen bij kunnen terwijl wij aan het schrijven zijn, dus om te focussen op maar een paar instrumenten zou ervoor zorgen dat wij onszelf limiteren tot bepaalde grenzen, en ik denk dat zoiets niet goed is voor welke band dan ook als ze vooruit willen gaan. We weten niet eens welke instrumenten we gaan gebruiken als we bij elkaar komen om nummers te schrijven. De resultaten zijn altijd onverwachts, en ik kan ons ook niet onze interesse zien verliezen omdat we altijd onszelf aan het verrassen zijn.

IKRS: Jullie zijn op het moment bezig met een Europese tour. Kunnen we tijdens die tour nieuwe nummers verwachten? En zijn deze nummers al helemaal klaar of gebruiken jullie het live aspect ook om deze bij te schaven?

Ben: Oh ja, er zullen een paar nieuwe nummers zijn voor jullie…

IKRS: Als je zo lang aan het touren bent ontmoet je veel mensen en zijn of haar rariteiten, dus het is onvermijdelijk af en toe geïrriteerd te raken. Wat is je favoriete irritatie om over te klagen?

Ben: We zijn ook maar menselijk. Iedereen zal wel een keer geïrriteerd raken, niemand is perfect. Maar de truc is om veel te praten over dingen en om het niet voor jezelf te houden, want als je dat doet dan ga je langzaam je geduld verliezen. Mijn favoriete “pet peeve” is als mensen erachter komen dat ik vegetarisch ben en als ze dan proberen om hun vlees recht voor mijn neus te krijgen. Echt niet cool.

IKRS: Jullie hebben allebei een studie gedaan die te maken heeft met de kunsten, wat ik vaak zie bij muzikanten. Hoe komt dat denk je? En is er een connectie tussen alle kunsten?

Ben: Of het nu de geluidsinstallatie is of het ontwerpen van catalogussen, iemand is expressief bezig met één of ander medium. Dat is de connectie, of dat nu een hele goede is of niet.

IKRS: Ik heb gelezen dat jullie het grootste gedeelte van de artwork en van jullie video’s zelf doen. Nu jullie zulke goede recensies hebben zullen er misschien ook meer bekendere artiesten wat voor jullie willen doen. En met jullie drukke tourschema, zien jullie het je in de toekomst nog steeds allemaal zelf doen?

Ben: Dat is eigenlijk iets wat we altijd zelf willen doen, ja. Het is een belangrijk aspect van de hele Fuck Buttons ervaring.

IKRS: Hoewel de vocalen meer gebruikt worden als een extra laag muziek, ik heb gelezen dat je wel echt teksten schrijft. Als je er een zin uit kon halen, wat zou je grappig vinden als plotseling de hele zaal begon mee te zingen?

Ben: Ik denk het hele nummer ‘Sweet Love for Planet Earth’, waarin ik woord voor woord ‘Gin N’ Juice’ van Snoop Doggy Dog aan het opzeggen ben.

Wij danken Fuck Buttons voor het interview, en Declan Allen voor het interview en voor alle hulp die hij heeft geboden.