The Whip speelt goed, en de zaal leeg

The Whip- 5 december in de Melkweg

The Whip, een elektro-punk band uit Manchester, gaf in een interview met ons aan (hier) dat ze het altijd leuk vinden tussen DJ sets in te spelen. Die kans kregen ze tijdens de Sinterklaas Rauw. Tussen twee DJ sets van Joost van Bellen door mocht de band zijn nummers laten horen. De band geniet toch wel een redelijke live reputatie. Ze begonnen hun huidige tour naast Soulwax, en ze zullen later nog onder andere langs Justice staan. Not too shabby company dus.

Nederland daarentegen is nog niet echt dol op ze. Of in ieder geval, het publiek op Rauw. De band begint na een vrij blamerende Sinterklaas tombola (tip aan Rauw, niet meer doen), en begint met verve. Het probleem alleen is dat Rauw vanavond niet erg druk bezocht is, en de mensen die er zijn zitten misschien niet te wachten op een live band. De meeste mensen kennen de band ook misschien niet, ondanks de hits ‘Trash’ en ‘Blackout’, die beide op één van de befaamde Kitsuné compilaties hebben gestaan.

‘Blackout’ komt al voor ergens midden in de set, en is toch echt heel dansbaar. De dansbaarheid wordt door veel mensen echter niet opgepikt. The Whip heeft in interviews gezegd dat ze het leuk vinden om op zulke avonden te spelen omdat iedereen gewoon komt om te dansen. In Nederland blijkt dat niet geheel bewaarheid te worden. Het publiek danst niet door op The Whip, maar ziet het meer als een bandje dat optreedt, en gaat naar het bandje kijken. Niet echt waar The Whip op had gehoopt. Het heilige vuur dooft dan ook langzaam bij de band.

Desondanks zal het vast een nuttige avond voor de band zijn geweest, want de helft van wat ze spelen is nieuw materiaal. Dat nieuwe materiaal is een stuk minder punk georiënteerd, en veel meer gemaakt als club nummers. Wat dat betreft geeft het de band natuurlijk een gevarieerdere back catalogue om uit te putten voor toekomstige gigs. Ze laten nu al een paar album nummers eruit die niet hadden misstaan gespeeld te worden.

De band eindigt met ‘Trash’, wat het eerste en laatste nummer is wat op een echt enthousiaste reactie kan rekenen van het nog aanwezige publiek in de zaal. Het nummer leent zich er ook zeer voor om uit je dak op te gaan, en voor dit laatste nummer wil de band nog best even in de versnelling schieten. Erg genoten zal de band echter niet hebben van de avond, daar was de receptie toch te magertjes voor, en het spel van de band te goed. Dat wil niet zeggen dat het publiek de schuldige is. Waar in Engeland mensen ongetwijfeld door dansen op de live band, doe je dit in Nederland minder snel als je de band niet kent, en op Rauw waren er ongetwijfeld meer mensen die de band niet kenden dan op DJ avonden in Engeland. Met als resultaat dat beide partijen enigszins ontevreden achterblijven.

Dat komt niet door slecht spel van de band, want ze spelen strak genoeg. Ook het voorproefje van de nieuwe nummers is interessant, en laat een iets andere richting zien. In het interview met ons zeiden ze al dat de nieuwe nummers meer op de dansvloer gericht zijn, en dat wordt bewaarheid. Het zal interessant worden om te luisteren hoe dat volgend jaar op album komt te staan.