Track van de week:
Heads Will Roll- Yeah Yeah Yeahs
Het eerder gelekte ‘Zero’, de openings track van het nieuwe album van de band, gaf al de richting aan. Synthy. En ‘Heads Will Roll’ volgt. De drum vormt eigenlijk een soort van beat, terwijl Nick Zinner op synth zorgt voor een soort van New Wave laag. Halverwege worden er nog wat electro stukjes aan toegevoegd. Over dit alles zingt natuurlijk Karen O, die het nummer na een rustige, sferische synth intro al begint met “Off with your head, dance ‘till your dead. Heads will roll, heads will roll, heads will roll on the floor. “ Daarna komt Chase met de drums. Hier is de anticipatie op het album alleen maar gegroeid. Hoewel het geen snel nummer is, is het toch best een redelijke club track. Iedereen al kaartjes voor dat concert in april?
Finish Line- Fanfarlo
De Londenaren van Fanfarlo komen dit jaar met het album Reservoir, waarvan dit het op één na laatste nummer is. Het is een beetje folky, en de opbouw is van een rustig, redelijk vrolijk klinkend deuntje naar een veel meer gelaagde orchestratie, die rond de minuut de kop op komt steken en vervolgens steeds maar uitbreidt met steeds meer instrumenten. Dit wordt onderbroken op een gegeven moment voor een reeks handgeklap ondersteund door gitaren, om vervolgens weer rustiger aan te doen en het dan wederom op te bouwen. Netjes uitgevoerd, degelijk, maar niet echt iets wat beklijfd. Maar goed, wat wil je van een late track op een album. Erg vernieuwend of echt verfrissend klinkt de band op dit nummer ook niet echt.
Solid Gold- The Golden Filter
Disco, disco, disco. Een steeds terugkerend synth lijntje dat, wanneer het ophoudt, mooi wordt aangevuld door de mooi getimede percussieslag. En then we’re gonna do it all over again. Dan komen de dromerige, vrouwelijke vocalen over “follow the golden fox, through the golden dawn”. Dus als de stem an sich nog niet dromerig genoeg was, dan wordt het in ieder geval ondersteund door de tekst. Heerlijk dansbaar en catchy, deze New Yorkers kennen de dansvloer.
If I Know You- The Presets (Heartbreak remix)
De heren bij Modular waren zo goed om deze remix gratis aan te bieden als download. Heartbreak is twee Londenaren die bekend staan om hun italo house nummers en remixes. En ze maakten dus ook een remix voor deze recent uitgekomen single. Waar de single op zichzelf een beetje een slow burner is, zorgen de heren met hun tribal invloeden en house take op het nummer toch voor een acceptabele club track. Waar de originele track omvalt in de melancholiek met die stem, houden hier de melancholie en de house elkaar beter in evenwicht. Heartbreak is het voorprogramma van Friendly Fires tijdens de Melkweg show.
Obsessions- Marina and the Diamonds
Wat is dat toch met die vrouwelijke singer/songwriters? Waar een aantal getalenteerde, arty heren hun kunsten op fijne manieren vertonen, lukt dat de vrouwen maar mondjesmaat. Ook in deze single is weer van alles gaande waarvan je je afvraagt waarom. Zo pakt ze per woord een andere toon, en waarom is het toch dat mannen wel een zin in één keer vloeiend kunnen zingen, en vrouwen niet? Of nou ja, vrouwen kunnen het wel, maar kiezen die staccato delivery die stiekem irritant is. De teksten, over eigenlijk de anxieties en de neuroses van jong zijn met als thema dat het bij elkaar houdt, natuurlijk, de liefde. Naast wat aardige observaties, en naast dat qua muziek het constant varieert, is dit verder een minder nummer.
Het eerder gelekte ‘Zero’, de openings track van het nieuwe album van de band, gaf al de richting aan. Synthy. En ‘Heads Will Roll’ volgt. De drum vormt eigenlijk een soort van beat, terwijl Nick Zinner op synth zorgt voor een soort van New Wave laag. Halverwege worden er nog wat electro stukjes aan toegevoegd. Over dit alles zingt natuurlijk Karen O, die het nummer na een rustige, sferische synth intro al begint met “Off with your head, dance ‘till your dead. Heads will roll, heads will roll, heads will roll on the floor. “ Daarna komt Chase met de drums. Hier is de anticipatie op het album alleen maar gegroeid. Hoewel het geen snel nummer is, is het toch best een redelijke club track. Iedereen al kaartjes voor dat concert in april?
Finish Line- Fanfarlo
De Londenaren van Fanfarlo komen dit jaar met het album Reservoir, waarvan dit het op één na laatste nummer is. Het is een beetje folky, en de opbouw is van een rustig, redelijk vrolijk klinkend deuntje naar een veel meer gelaagde orchestratie, die rond de minuut de kop op komt steken en vervolgens steeds maar uitbreidt met steeds meer instrumenten. Dit wordt onderbroken op een gegeven moment voor een reeks handgeklap ondersteund door gitaren, om vervolgens weer rustiger aan te doen en het dan wederom op te bouwen. Netjes uitgevoerd, degelijk, maar niet echt iets wat beklijfd. Maar goed, wat wil je van een late track op een album. Erg vernieuwend of echt verfrissend klinkt de band op dit nummer ook niet echt.
Solid Gold- The Golden Filter
Disco, disco, disco. Een steeds terugkerend synth lijntje dat, wanneer het ophoudt, mooi wordt aangevuld door de mooi getimede percussieslag. En then we’re gonna do it all over again. Dan komen de dromerige, vrouwelijke vocalen over “follow the golden fox, through the golden dawn”. Dus als de stem an sich nog niet dromerig genoeg was, dan wordt het in ieder geval ondersteund door de tekst. Heerlijk dansbaar en catchy, deze New Yorkers kennen de dansvloer.
If I Know You- The Presets (Heartbreak remix)
De heren bij Modular waren zo goed om deze remix gratis aan te bieden als download. Heartbreak is twee Londenaren die bekend staan om hun italo house nummers en remixes. En ze maakten dus ook een remix voor deze recent uitgekomen single. Waar de single op zichzelf een beetje een slow burner is, zorgen de heren met hun tribal invloeden en house take op het nummer toch voor een acceptabele club track. Waar de originele track omvalt in de melancholiek met die stem, houden hier de melancholie en de house elkaar beter in evenwicht. Heartbreak is het voorprogramma van Friendly Fires tijdens de Melkweg show.
Obsessions- Marina and the Diamonds
Wat is dat toch met die vrouwelijke singer/songwriters? Waar een aantal getalenteerde, arty heren hun kunsten op fijne manieren vertonen, lukt dat de vrouwen maar mondjesmaat. Ook in deze single is weer van alles gaande waarvan je je afvraagt waarom. Zo pakt ze per woord een andere toon, en waarom is het toch dat mannen wel een zin in één keer vloeiend kunnen zingen, en vrouwen niet? Of nou ja, vrouwen kunnen het wel, maar kiezen die staccato delivery die stiekem irritant is. De teksten, over eigenlijk de anxieties en de neuroses van jong zijn met als thema dat het bij elkaar houdt, natuurlijk, de liefde. Naast wat aardige observaties, en naast dat qua muziek het constant varieert, is dit verder een minder nummer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten