De favoriete albums van IKRS! Hier nummer vier. (intro - 10 - 9 - 8 - 7 - 6 - 5)Linda:
Heavy Ghost – DM Stith
(10-03-09. Label: Asthmatic Kitty)
Ieder lijstje moet minstens één album hebben dat eigenlijk op praktisch geen ander lijstje terug te vinden is, een dark horse. That’s my believe at least. De rest van de albums spreken je voor het overgrote deel heel erg aan, en dan is er dat ene album dat je eigenlijk nog nergens bent tegengekomen. Interesting, what would that be? De ideale manier om nieuwe albums te ontdekken zo aan het eind van het jaar. Ik hoop dat Heavy Ghost die rol in mijn lijst mag vervullen. Ik ben zelf gaan luisteren omdat indie darling Sufjan Stevens hem aanprees in een nieuwsbrief. Nu doet de heer Stevens dat bij vrijwel elke artiest op zijn label (but then again, what else would you expect?), maar ik besloot toch maar eens een poging te wagen. En wow, wat was dat de moeite waard. Zoals het overgrote deel van de artiesten op het Asthmatic Kitty label heeft de muziek van DM Stith een folky touch, maar dan net wat experimenteler dan de gemiddelde band uit dit genre. Af en toe klinkt het een beetje als de wat meer gitaargeoriënteerde nummers van Grizzly Bear, maar dan nerveuzer, less sorted. Zo komen er bijvoorbeeld stofzuigerslangen voor in een nummer, wat live vooral lichtelijk awkward voorkomt. Maar wat wil je dan ook wanneer de beste man pas dit jaar begonnen is met het daadwerkelijk presenteren van zijn werk voor een publiek dat uit meer dan tien mensen bestaat? Met wat meer oefening een naam om in de gaten te houden!
Random track to listen to: ‘Thanksgiving Moon’
Stef:
The Future Will Come – The Juan MacLean
(21-04-09. Label: DFA Records)
Het eerste album is misschien beter ontvangen, en dit album lijkt relatief gezien enigszins onder de radar te hebben gevlogen. In mijn ogen onterecht, want de electro-pop van dit album is just delicious. Het is dansbaar, catchy, en het is zowaar nog gebouwd op een thema ook. Dat thema is mens versus robot (of, met een andere kijk erop, de toekomstige mens), iets wat in de sci-fi natuurlijk uitvoerig is behandeld (meest interessant misschien nog wel door het recent op TV geweest zijnde Blade Runner). Naast dat het daadwerkelijk ergens over gaat zitten er sowieso opvallend scherpe zinnen in de nummers, zoals bijvoorbeeld de zin “Your friends are busy making big decisions / avoiding common people with great precision”. De tekst is niet de hoofdmoot, maar het laat zijn dat er toch net wat meer achter zit dan de tunes alleen. Wat misschien niet eens had gehoeven, want de muziek is geweldig. Zoals gezegd is het gewoon heerlijke elektronische pop welke dansbaar en catchy is, en soms komt een vleugje van dat sci-fi gevoel ook in de muziek zelf terug. En live is het ook echt een band, en kan je zien dat het album niet louter even met de computer in elkaar is geflanst. Je kan over de teksten gaan nadenken, of je kan gewoon vrolijk worden van de muziek en met een “spring in your step” door de straten gaan. En als het album goed en wel is afgelopen komt nog even ‘Happy House’ langs, wat als single in 2008 zo goed werd ontvangen dat de band het er maar achteraan heeft geplakt. En normaal zou ik zeggen “Ja, maar eigenlijk past het niet helemaal bij het album en is het een los aanhangsel”, maar laat ‘Happy House’ nu zo goed zijn dat al staat het achter een Bob Dylan album, dan nog zou het een passend toevoegsel zijn, want er is altijd plaats voor echte kwaliteit.
Random track to listen to: ‘No Time'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten