Clubbers weten alles altijd het eerst, nietwaar? Want buitenshuis komen betekent dingen ontdekken en betekent dingen leren van de mensen die je ontmoet. Dus zij wisten waarschijnlijk allang van het bestaan van de club friendly stuff die Joe Flory heeft uitgebracht voordat ik ook maar ooit zijn naam had gehoord. Flory maakt muziek onder de noemer Primary 1, en zijn samenwerking met producer Riton leverde enkele tracks voor de dansvloer op. Hij kwam op mijn radar toen ik zijn nummer ‘The Blues’ hoorde, een duet met Nina Persson (zij van de Cardigans), en na dat nummer schoot de interesse van de muziekmedia prompt omhoog. Met zijn nieuwe single ‘Princess’ uit deze maand en een serie (Britse) gigs in het vooruitzicht is dit een mooi moment voor een praatje met film-student-turned-musician Joe Flory.
Primary 1 is langzaam bekendheid aan het vergaren. Als eerder gezegd, vorig jaar heeft hij met Riton aardig wat tracks opgenomen. Ondanks dat zit een volledige samenwerking er op het moment nog even niet in: “We hebben ontzettend veel nummers geschreven vorige zomer, en ik denk dat we deze gaan verdelen over onzer beide albums, afhangend van welk nummer het beste bij wie past. Dus Henry zal wel alle bangers krijgen, en ik alle emotionele stuff.” Op het moment ziet het er dus naar uit dat Flory zich vooralsnog even meer focust op zijn solo carrière en zijn aankomende debuut.
Samenwerken is echter iets wat hem in het bloed zit, en hij leert van al die ervaringen: “Vooral heb ik eindelijk geleerd te relaxen en om uit mijn eigen ego te stappen, wat veel rust met zich meebrengt.” Flory heeft niet alleen met Riton samengewerkt, maar ook met Nina Persson van de Cardigans. Dus, hoe doe je dat, bel je gewoon op en zeg je, Nina, hey, ik heb me toch een nummer… “Ja, dat is eigenlijk wel zo ongeveer wat er is gebeurd. Alleen mijn Zweedse collega Joakim belde, [Persson] vond het nummer leuk, en, hey, presto! Ik vraag me af of ik haar ooit zal ontmoeten trouwens, internet duet…”. Maar goed, het internet ey, alles wordt tegenwoordig via het internet gedaan, for better or worse. Zelfs dit interview, hoewel als dit face-to-face zou gebeuren dan zouden we blijkbaar een stuk dichter bij mevrouw Persson zijn dan dat ik nu ben. Want als het aan Flory lag zou dit interview plaatsvinden in “Stockholm baby! In de Scandinavische zon!”
In Scandinavië of niet, het is altijd goed om jezelf te omringen met mensen omdat je zoveel van anderen kan leren, of je dat nu wilt of niet: “Mijn vriend Matt vertelde me onlangs dat je de naam “Moog” (als in, de synth) eigenlijk uitspreekt als “Mogue”. Als in, het rijmt met “Rogue”. Daar ben ik nog steeds niet helemaal overheen.” Gelukkig dat er nog mensen zijn die je leefwereld vergroten zonder desillusie te veroorzaken: “De moeder van een maat van mij heeft mij onlangs The Wasp Factory gegeven om te lezen, want het is ‘weird and dark’.” Dat zijn dus blijkbaar de kwaliteiten kenmerkend voor de dingen die Flory leuk vindt, wat ook al een beetje te zien is aan zijn keuze van comics: “American Splendor is echt geweldig, en mijn favoriet op dit moment is Eddie Campbell’s Alec collection The Years Have Pants. Dat is eigenlijk dertig jaar van zijn leven in de stripwereld; I love him.” Campbell heeft ook de From Hell series geïllustreerd, welke tot een film gemaakt is met Johnny Depp. De cinema versie van American Splendour had als hoofdrolspeler Paul Giamatti in één van zijn betere rollen wat mij betreft.
Doorgaand op de cinema link van de bovenstaande paragraaf, Flory is een voormalig student Film Studies, en twee van zijn favoriete films zijn “Chinatown van Roman Polanski en Cleo From 5 to 7 van Agnes Varda”. Maar goed dat er op Cannes een petitie werd gehouden tegen de vervolging van Polanski dan. Agnes Varda is een exponent van de booming Fifties/Sixties arts movement in Parijs, welke leidde tot het ene fantastische literaire/kunst werk na het andere, iets waar de door ons geïnterviewde Jeremy Jay (hier) het ook vast mee eens zou zijn. In dat interview gaf Jeremy Jay aan een voorliefde te hebben voor French New Wave Cinema. Flory zei het volgende over zijn persoonlijke voorkeuren: “Ik denk dat ik me over het algemeen aangetrokken voel tot dingen een beetje op zichzelf staand… zoals bijvoorbeeld pogingen om een “hit” movie te maken, maar welke dan eindigt als iets volledig anders en raars. Een soort van bastaard ding dat zijn eigen wereld heeft.”
Dus er is een verwachting (Ze verwachten een “hit movie”), alleen wat eruit komt is een vreemde eend in de bijt; dat is het leven eigenlijk, nietwaar? Niet per se in die volgorde, maar hetgeen wat je verwacht blijkt niet altijd bewaarheid te worden. Soms is het zo dat een ding al snel transformeert in iets geheel anders. Neem Flory zelf: “[Als kind] was ik heel snel boos, en toen ging ik drums spelen en werd alles okay.” Dus daar is een advies voor ouders die zich even geen raad meer weten met hun kind op dit moment. En om er zeker van te zijn dat deze boosheid echt in het verleden is geeft Flory nog maar even aan dat iedereen naar zijn shows zou moeten komen “omdat we een beetje zoals ABBA zijn, alleen dan nog leuker”. Dus mochten er bij zijn eerste Nederlandse gig een onevenredige hoeveelheid homo’s present zijn, dan is dit interview dus goed gelezen (grapje, of course, diversiteit in minderheidsgroepen rules!).
Oh ja, aan de hand van een artikel in de Guardian van Paul Lester (die deze jongen al in de gaten had in 2008, so kudos to him!) had ik verwacht dat Flory een “computer kid” zou zijn, en dus dat Flory wel het een en ander zou weten over computers: “Ik weet niets. Ik kan Cubase gebruiken, daar houdt het mee op”. Wat nog steeds meer is dan ik, ik haakte al af bij het woord Cubase.
Ja ja ja, terug naar de muziek. Primary 1 zal zijn debuutalbum “soon” uitbrengen, en we kunnen volgens Flory het volgende verwachten: “Veel verschillende stijlen die ik leuk vind en die ik vervolgens in mijn eigen stijl/stem/brein heb proberen te proppen.” En we kunnen de nieuwe single ‘Princess’ verwachten, welke deze maand uitkomt. De clip kwam vorige maand op de blogs terecht en is “gemaakt door dezelfde regisseurs die de vids voor ‘Ambling Alp’ en ‘O.N.E.’ van Yeasayer hebben gedaan. Dat was best een eer en ik denk dan ook dat het een best leuke clip zal zijn!”. Verder hoopt hij de komende maanden flink bezig te zijn: “Hopelijk zullen er veel shows aankomen en wat singles”.
Als deze shows niet als band zullen zijn dan misschien als DJ, en in dat laatste geval kijk niet raar op als je ‘Carte Blanche’ van Gare du Nord langs hoort komen: “It’s ridiculous and great”. Wat eigenlijk ook (oh wat een geweldige link…) wel opgaat voor zijn eigen track ‘The Blues’ (welke het uitchecken wat mij betreft zeker waard is). En hopelijk gaan die superlatieven straks ook op voor Primary 1’s debuutalbum. Totdat deze in de schappen ligt kunnen de in Engeland wonende mensen onder ons hem opzoeken op verschillende festivals en tijdens verscheidene solo gigs. Of ze kunnen een kijkje nemen bij één van zijn DJ sets, hoewel ik eigenlijk wel verwacht dat alle clubbers hun agenda voor de komende tijd al netjes hebben ingevuld. Because clubbers always know, you know?
Thanks to Musos Guide and Joe Flory!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten