
Dat was dus afgelopen zomer, maar laten we eerst iets verder teruggaan, voor zijn nieuwe LP Slow Dance die hij dit jaar uitbracht, en zelfs nog voordat hij tekende bij K Records, eens het thuis van indie rock giganten Modest Mouse. Een tijd voor er notebooks en fancy draagbare telefoontjes waren. Wat deed een jongen toen om zijn jeugd door te komen? “Ik had een BMX waar ik op reed, ik skateboardde, en ik hing wat rond met vrienden. Ik heb ooit een tent gemaakt met John, een vriend van mij, in de achtertuin en daar luisterden we naar cassettes.” En mocht dat niet outdoorsy genoeg zijn voor je, hij kan nog paardrijden ook! Niet lang daarna dienden zijn tienerjaren al als prelude voor zijn verdere muzikale carrière. “Toen ik op de middelbare school zat had ik pas geleerd hoe gitaar te spelen. Ik leerde al snel Nicholas Pahl kennen, en die zou later de drums spelen op Airwalker en Slow Dance en op een aantal singles.”
Behalve muziek en sport weet Jeremy ook wat van film af. Hij is zeer ingenomen met French New Wave Cinema, en als ik hem iets vraag aan te raden verwijst hij naar films met Anna Karina. “Wat dan ook met Anna Karina. Maar zeker My Life to Live.” Karina is een Deense actrice en ooit getrouwd met de Franse regisseur Jean-Luc Godard, een huwelijk dat in 1967 ten einde kwam. My Life to Live, de originele Franse titel zijnde Vivre Sa Vie: Film en Douze Tableux en deels gebaseerd op een studie over moderne prostitutie van Marcel Sacotte, kwam uit in 1962, een jaar na het huwelijk was voltrokken. Ze heeft acht films gemaakt met de iconische Franse regisseur. Het is echter niet louter Nouvelle Vague in Jay’s wereld: “Ik vind het leuk om naar Ace Ventura en Mr. Bean te kijken.”
Jeremy Jay, die tweetalig is opgevoed (Frans en Engels), heeft een zwak voor Frankrijk, en dus als hij de keus wordt gegeven tussen Frankrijk in de jaren zestig of L.A. in de jaren dertig is het antwoord niet te verrassend. “Parijs in de jaren zestig – met Anna Karina. Ik zou croissantjes en baguettes halen in de ochtend, en vanille eclairs. En ik zou bloemen voor haar kopen en dan zouden we rondhangen bij de pier rond Point Éphémère.” Hij is niet bang voor een romantische geste of twee, en dat komt ook terug in zijn muziek. Niet alleen qua sound, maar ook qua teksten en de beelden die het oproept. Eén van die thema’s is winter, en als ik vraag wat daar zo romantisch aan is riposteert hij: “Wat zo romantisch aan de winter is – ben je nog nooit gaan schaatsen met een geweldig meisje?” Qua sound is op dit album de muziek wat sneller dan op de LP ervoor. “De nummers op Slow Dance waren meer een soort van live show, en dat vertaalde zich naar het album.”

Wij danken Emily Moore voor het regelen van dit interview, Musosguide voor de samenwerking, en Jeremy Jay voor het uittrekken van wat tijd tijdens een drukke tour.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten