De nummers van de week bestaan uit een willekeurige greep van nieuwe nummers die mijn oren hebben gevonden. Bijvoorbeeld nieuwe nummers live gespeeld, remixes, nieuwe singles, of willekeurige tracks van nieuwe of aankomende albums. Dit laatste wordt dan bepaald via de shuffle knop, dus compleet random. Is het representatief? Niet altijd, indicatief misschien al iets meer. Een snel, willekeurig kijkje in wat nieuw is of wat er aankomt.Track van de week:
‘Soul Owl’ van Post War Years
Het debuutalbum van deze Britse band komt uit in mei. Voor iedereen met een computer en geen krekeltje op de schouder kwam het album vorige week al uit. De muziek is zeer afgemeten, een soort van math-rock zonder het rock gedeelte, of het dance gedeelte van bijvoorbeeld Foals. Dit nummer begint rustig instrumentaal, om vervolgens met passende vocalen te komen. De stemmen worden vervolgens steeds meer anxious en angsty, waarna vervolgens extra instrumenten erbij komen. Dan wordt het weer teruggebracht om het proces dunnetjes te herhalen, om te eindigen met een instrumentaal stukje wat nog mild dansbaar is ook. Een goed in elkaar gezet nummer waar de zee geluiden achterwege gelaten hadden mogen worden. En ja, dat deed ik puur om te eindigen met vier werkwoorden, go me!
http://hypem.com/#/search/post%20war%20years%20soul%20owl/1/
Het debuutalbum van deze Britse band komt uit in mei. Voor iedereen met een computer en geen krekeltje op de schouder kwam het album vorige week al uit. De muziek is zeer afgemeten, een soort van math-rock zonder het rock gedeelte, of het dance gedeelte van bijvoorbeeld Foals. Dit nummer begint rustig instrumentaal, om vervolgens met passende vocalen te komen. De stemmen worden vervolgens steeds meer anxious en angsty, waarna vervolgens extra instrumenten erbij komen. Dan wordt het weer teruggebracht om het proces dunnetjes te herhalen, om te eindigen met een instrumentaal stukje wat nog mild dansbaar is ook. Een goed in elkaar gezet nummer waar de zee geluiden achterwege gelaten hadden mogen worden. En ja, dat deed ik puur om te eindigen met vier werkwoorden, go me!
http://hypem.com/#/search/post%20war%20years%20soul%20owl/1/
‘Nikorette’ van Conor Oberst and the Mystic Valley Band
De productieve frontman van Bright Eyes komt nu met zijn Mystic Valley Band met een nieuw nummer. Het nummer heet ‘Nikorette’, en gaat zo lijkt het over het schaapgedrag van de mens en het routineuze van het leven en, blijkbaar, over het stoppen met roken. Ondanks dat tekstueel er wel een aantal scherpe stukken tussen zitten is het algeheel niet zo scherp dat het de te simpele begeleiding en de te weinige verandering in het nummer doet vergeten. Vrij simplistisch, niets schokkend, en niets vernieuwend, niets wat we al niet hebben gehoord. Wat- de ironie!- net het punt was van het nummer, dat iedereen op elkaar lijkt en er weinig vernieuwende en originele dingen bijzitten.
http://hypem.com/#/search/nikorette%20conor%20oberst/1/
‘Control Drug’ van Alec Empire
Alexander Wilke-Steinhof, oftewel Alec Empire, is de Duitse musicus, DJ, en producer die misschien het meest bekend is als één van de oprichters van Atari Teenage Riot. Trip heavy, donkere, zware clubmuziek die, grappig genoeg, bidt voor de “control drug” to “take control of me”. Oftewel of iemand de teugels bij mij eens kan aantrekken, want ik ontspoor. Hoewel je nog wel redelijk op het nummer uit je dak kan gaan houdt het daar ook alleszins mee op. Waarschijnlijk vergaat ook die zin om uit je dak te gaan als je het vaker dan de eerste keer hebt gehoord. Van iemand met zo’n historie verwachten we toch wel meer.
http://hypem.com/#/search/alec%20empire%20control%20drug/1/
‘Deadbeat Summer’ van Neon Indian
Een jongen en een meisje die via correspondentie (mail/post/whatever) muziek maken. De jongen, schijnt, de frontman van Vega te zijn, maar dat weten we eigenlijk niet zeker. Wel weten we zeker dat dit een dromerig stukje lo-fi pop is, met een vrij afwezige stem en een luchtige synthy begeleiding. Lekker met je hoofd een beetje heen en weer bewegen terwijl je afwezig in het zonnetje loopt richting je bestemming, mocht je een bestemming hebben, en anders streep dat laatste maar door. De bestemming is ook hetgeen van de minste importantie.
http://hypem.com/#/search/neon%20indian%20deadbeat%20summer/1/
‘Angela’ van Jarvis
Dat Steve Albini, de gitarist en bona fide rocker, producer van het nieuwe Jarvis album is valt misschien ook wel te horen in dit nummer, wat direct al een ruwere feel heeft dan zijn voorgaande solo output. Het is ook vrij straight forward, waarin voornamelijk de naam “Angela” wordt geroepen over een paar seksueel getinte en soms mild scherpe opmerkingen van Cocker. Van alle nieuwe nummers die op YouTube zweven sprak deze al het minst tot de verbeelding, en meer dan het predicaat “aardig” verdiend het nog steeds niet. Wat niet wil zeggen dat we niet meer uitkijken naar het album, want de rest wordt amazing. Yup. Heb ik al ooit gezegd dat de man in juni optreedt in Paradiso? Doe maar gaan.
http://hypem.com/#/search/jarvis%20angela/1/
‘Can’t Sleep’ van Adrian Lux
Van de week al langsgekomen als clip van de dag, nu dus ook in deze column opgenomen. De nieuwe single van de Zweedse producer Adrian Lux, die voor het eerst in mijn vizier kwam door zijn mixtape Vanity Fair 2. Misschien niet de meest innovatieve track around, maar hij is wel catchy en dansbaar, met de herhaling van het zinnetje "Can't sleep when the sun goes down" dat voor een fijne continuatie zorgt. Ik ben benieuwd of de remixes die op de originele single zullen staan de catchiness kunnen behouden terwijl ze er iets spannends mee weten te doen. Maar an sich is dit al een fijne track om op te dansen.
http://www.youtube.com/watch?v=Zi0yiQuR_UA
De productieve frontman van Bright Eyes komt nu met zijn Mystic Valley Band met een nieuw nummer. Het nummer heet ‘Nikorette’, en gaat zo lijkt het over het schaapgedrag van de mens en het routineuze van het leven en, blijkbaar, over het stoppen met roken. Ondanks dat tekstueel er wel een aantal scherpe stukken tussen zitten is het algeheel niet zo scherp dat het de te simpele begeleiding en de te weinige verandering in het nummer doet vergeten. Vrij simplistisch, niets schokkend, en niets vernieuwend, niets wat we al niet hebben gehoord. Wat- de ironie!- net het punt was van het nummer, dat iedereen op elkaar lijkt en er weinig vernieuwende en originele dingen bijzitten.
http://hypem.com/#/search/nikorette%20conor%20oberst/1/
‘Control Drug’ van Alec Empire
Alexander Wilke-Steinhof, oftewel Alec Empire, is de Duitse musicus, DJ, en producer die misschien het meest bekend is als één van de oprichters van Atari Teenage Riot. Trip heavy, donkere, zware clubmuziek die, grappig genoeg, bidt voor de “control drug” to “take control of me”. Oftewel of iemand de teugels bij mij eens kan aantrekken, want ik ontspoor. Hoewel je nog wel redelijk op het nummer uit je dak kan gaan houdt het daar ook alleszins mee op. Waarschijnlijk vergaat ook die zin om uit je dak te gaan als je het vaker dan de eerste keer hebt gehoord. Van iemand met zo’n historie verwachten we toch wel meer.
http://hypem.com/#/search/alec%20empire%20control%20drug/1/
‘Deadbeat Summer’ van Neon Indian
Een jongen en een meisje die via correspondentie (mail/post/whatever) muziek maken. De jongen, schijnt, de frontman van Vega te zijn, maar dat weten we eigenlijk niet zeker. Wel weten we zeker dat dit een dromerig stukje lo-fi pop is, met een vrij afwezige stem en een luchtige synthy begeleiding. Lekker met je hoofd een beetje heen en weer bewegen terwijl je afwezig in het zonnetje loopt richting je bestemming, mocht je een bestemming hebben, en anders streep dat laatste maar door. De bestemming is ook hetgeen van de minste importantie.
http://hypem.com/#/search/neon%20indian%20deadbeat%20summer/1/
‘Angela’ van Jarvis
Dat Steve Albini, de gitarist en bona fide rocker, producer van het nieuwe Jarvis album is valt misschien ook wel te horen in dit nummer, wat direct al een ruwere feel heeft dan zijn voorgaande solo output. Het is ook vrij straight forward, waarin voornamelijk de naam “Angela” wordt geroepen over een paar seksueel getinte en soms mild scherpe opmerkingen van Cocker. Van alle nieuwe nummers die op YouTube zweven sprak deze al het minst tot de verbeelding, en meer dan het predicaat “aardig” verdiend het nog steeds niet. Wat niet wil zeggen dat we niet meer uitkijken naar het album, want de rest wordt amazing. Yup. Heb ik al ooit gezegd dat de man in juni optreedt in Paradiso? Doe maar gaan.
http://hypem.com/#/search/jarvis%20angela/1/
‘Can’t Sleep’ van Adrian Lux
Van de week al langsgekomen als clip van de dag, nu dus ook in deze column opgenomen. De nieuwe single van de Zweedse producer Adrian Lux, die voor het eerst in mijn vizier kwam door zijn mixtape Vanity Fair 2. Misschien niet de meest innovatieve track around, maar hij is wel catchy en dansbaar, met de herhaling van het zinnetje "Can't sleep when the sun goes down" dat voor een fijne continuatie zorgt. Ik ben benieuwd of de remixes die op de originele single zullen staan de catchiness kunnen behouden terwijl ze er iets spannends mee weten te doen. Maar an sich is dit al een fijne track om op te dansen.
http://www.youtube.com/watch?v=Zi0yiQuR_UA
Geen opmerkingen:
Een reactie posten