
Het project ging over een situatie in de jaren vijftig en zestig waarin er gefluisterd werd dat enkele bananen rood waren! Het nadeel was, van binnen, en van buiten kon je dus niets aan ze zien. Het nadeel bij bananen is, wil je de binnenkant bekijken dan moet je ze pellen, en binnen de kortste keren zijn ze dan bedorven. Dus als je ervan werd beschuldigd dan moest je oppassen, want de hysterie was zo groot dat zelfs het gerucht alleen al kon leiden dat je gepeld werd en dus de verdoemenis in kon gaan! En waarom? Ze waren niet giftig, ze waren niet gemeen, alleen esthetisch dachten ze, wij vinden rood leuker. Maar dit werd niet getolereerd, want traditie zegt, een banaan is wit/gelig van binnen! En dus werd er jacht op gemaakt, en veel reputaties gingen eraan, en vele sociale levens werden vernietigd, ook van onschuldige bananen waarvan louter het gerucht ging dat ze rood waren! Een irrationele jacht gevoed door de angst dat van binnen die bananen anders waren en omdat ze het van buiten niet konden zien! Gelukkig doen mensen zoiets niet. Nee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten