maandag 11 oktober 2010

Win een nummer over jou! Door Belle and Sebastian! (En nee, niet via deze blog! Like… duh)

Belle and Sebastian have a new album out, en om dat te vieren (plus om het downloaden tegen te gaan I assume) heeft de band een wedstrijd bedacht. Alleen voor mensen uit Amerika overigens, maar goed, dat is nu eenmaal de grootste markt. But I like the idea. Wat ze doen is, koop je een album, dan krijg je er een code bij. Dan kan je naar hun website, voer je de code in, en dan schrijf je driehonderd worden (which is not many people! In case any of my students are reading this) over “love, in any sense of the word”. Win je, dan zal ere en nummer over jou geschreven worden.

Ik zal hier niet mijn driehonderd woorden plaatsen die ik zou hebben geschreven mocht ik in de VS hebben gewoond (And it would be funny, because love is hilarious, and it doesn’t have any meaning at all! Or umpteen, depending how you look at it. Thing is, liefde, het is een abstract begrip, en als iemand het zegt betekent het niet eens zo vaak affectie dan wel iets veel meer gecompliceerds). Het mooiste van deze wedstrijd is, zanger Stuart Murdoch zal naar je toe vliegen mocht je winnen om een middag met je door te brengen, en ik neem aan dat op basis van die middag er een nummer geschreven zal worden. Wat twee vragen oproept, ten eerste, wat als je nou echt niets te bespreken hebt met de goede man en it’s just, Nice one, geezer, and then that’s as far as the conversation will go.

Ten tweede, wat als nou de meest saaie tuthola ooit die prijs wint? Dat je daar aankomt als Stuart Murdoch en je al na vijf minuten denkt, oi, nou, wie had dit ooit kunnen bedenken? Dan voel je jezelf toch ook niet goed als je een positief nummer moet schrijven. Of als je als Murdoch zijnde uit het vliegtuig stapt, en die persoon opent met zoiets van “there are just too many squirrels here. Too many squirrels. Too many squirrels I tell ya, I’m gonna shoot them. I’m gonna shoot them. Too many squirrels, yeah yeah, too many.” Zou Murdoch dan de presence of mind hebben om te zeggen, sorry, er is een fout gemaakt, je bent tweede geworden, ik dacht ik kom het persoonlijk melden, en tot ziens. En dan weer terug instappen. Niet dat het vliegtuig ergens heen zou kunnen, ik bedoel, het ding is net geland en moet waarschijnlijk tanken of zo, dus dan zou die persoon nog uren kunnen kijken naar een zittende Stuart Murdoch in een stilstaand vliegtuig. How’s that for spending an afternoon?

Geen opmerkingen: