vrijdag 11 september 2009

Nieuwe tracks uit de week van 03 t/m 09 sept

De nummers van de week column bestaat uit een willekeurige greep van nieuw nummers die mijn oren hebben gevonden. Bijvoorbeeld nieuwe nummers live gespeeld, remixes, nieuwe singles, of willekeurige tracks van nieuwe of aankomende albums. Dit laatste wordt bepaald via de shuffle knop, dus compleet random. Is het representatief? Niet altijd, indicatief al misschien iets meer. Een snel, willekeurig kijkje in wat nieuw is of wat er aankomt.

Via de hypem links kan je de nummers meteen beluisteren. Soms werkt de grote play knop niet, maar probeer dan de play knop rechtsonder. Die werkt als het goed is sowieso! De techniek staat voor niets

Track of the week:

‘Pray for Rain’ van Massive Attack feat. Tunde Adebimpe
Adebimpe is de main vocalist van TV on the Radio, en Massive Attack de band die bijna unaniem werd gecomplimenteerd in onze Crazy Zany Radio Sunday column. Deze track is wederom zeer moody en sfeervol. Adebimpe zingt met de rem erop, als in de ballad die TV on the Radio nooit gemaakt heeft. In de achtergrond bouwt Massive Attack de track langzaam verder uit met allerlei hulpmiddelen, zo subtiel geïntegreerd dat ze als donkere wolken die een donderstorm aankondigen in elkaar opgaan. Dit zorgt ervoor dat de track immer blijft evolueren, in plaats van dat het zijn running time (6 ½ minuut) uitbloedt. Voor de five minute mark worden we nog getrakteerd op een soort van koorzang, waarna de track even op een minimalistic electro tour gaat om terug te komen naar de wijze waarop de track begon; met Adebimpe die moody zingt. Eén van mijn most anticipated albums.
http://hypem.com/track/901856/Massive+Attack+-+Pray+For+Rain+Feat+Tunde+Adebimpe+

‘Smiling Black Faces’ van Rain Machine
Rain Machine is de naam waaronder Kyp Malone van TV on the Radio zijn solowerk uitbrengt. En werk is het zeker, want deze track is eeuwig durend. Niet helemaal natuurlijk, maar het houdt je even bezig. Zeker omdat het een zeer geleidelijk doorlopende track is die zeer langzaam opbouwt, waardoor je eigenlijk verwacht dat het eerder eindigt dan na 6 ½ minuut. Misschien ligt het probleem dat de muziek te subtiel is waardoor je de structuur niet echt meepikt, en Malone’s stem eroverheen je afleidt bij het zoeken. En de stem an sich is ook voornamelijk op een understated niveau waardoor 6 ½ minuut wel erg lang is. Het onderwerp, een episode uit de equal rights movement, zal ongetwijfeld persoonlijk zeer diep en emotioneel liggen, maar truth be told had ik gehoopt dat dit soort dingen die toegespitst zijn op één enkel doel en boodschap samen met Brecht’s Mother Courage wel begraven waren. Na 5 ½ minuut hoort de crescendo te komen, maar ook dat blijft uitermate begrensd.
http://pitchfork.com/news/36389-listen-to-a-new-song-from-rain-machine-tv-on-the-radios-malone/

‘Basic Space’ van The XX (Lunice remix)
Dit is één van mijn de minst favoriete tracks op het nummer, voornamelijk omdat de vocalen plots staccato gaan a la Kate Nash. Deze remix helpt daarin niet. De vocalen worden flink onder handen genomen, en het opsnijden en herhalen is iets wat Lunice blijkbaar hilarisch vindt. Deze mening deel ik toch niet, mede omdat de vrouwelijke vocalist opeens op momenten klinkt als een schaap. De veranderingen die Lunice aan de muziek aanbrengt doen er eigenlijk niet eens meer toe, want die choppy stemmen eisen alle aandacht op. Wat ook tegelijk weergeeft dat de muzikale veranderingen die Lunice aanbrengt niet van dien niveau zijn dat het dit opvangt.
http://hypem.com/track/898273/The+XX+Basic+Space+Lunice+Remix+

‘Feather’ van Little Dragon
Moody electro uit Scandinavië, dat is wat de band Little Dragon ons voorschotelt. En ik ben niet helemaal convinced moet ik in alle eerlijkheid bekennen. De track is fair enough, de stem is een beetje out there. Het gaan naar kopstem en dan plots weer terugschakelen ligt bij mij niet helemaal goed, ik krijg daar een beetje een maffe heks gevoel bij. De track zelf is decent, het kabbelt voort op een moody toon waar je understated op kan dansen of met je hoofd op kan knikken. Deze track klikt toch niet helemaal voor mijn gevoel, of in ieder geval niet met mij. Voor de liefhebbers, ze staan later deze maand in Trouw.
http://hypem.com/track/897725/Little+Dragon+-+Feather

‘Virginia State Epileptic Colony’ van Manic Street Preachers (Fuck Buttons remix)
Dit krijg je natuurlijk als je Fuck Buttons iets laat remixen. Want ja, ik hoor ook nog wel iets van vocalen op de achtergrond (denk ik), maar het is voornamelijk de distorted electronica die de boventoon voert hier. Een bolletje geluid dat af en toe geleidelijk naar een ander niveau hopt. Interessant, en je weet in ieder geval dat je een goed in elkaar overlopende remix krijgt. Dat hoppen van niveau naar niveau echter, wat de band met zijn eigen nummers zo sterk doet, duurt hier misschien iets te lang. En als op de 4 ½ minuut mark eindelijk wederom zo’n hop gemaakt wordt dan is het eigenlijk gewoon de noise van het einde. Een aardige remix, van het album verwachten we toch meer.
http://hypem.com/search/manic%20street%20preachers%20fuck%20buttons/1/

‘Dead Eye Lover’ van O Children
De B-Side van ‘Dead Disco Dancer’, de single die binnenkort gaat uitkomen van de band die opstond uit de as van Bono Must Die. Als je een catchy riff en een hap-slik-weg post-punk track verwacht dan kom je misschien toch bedrogen uit, want in dit mid-paced nummer gebeurt toch subtiel vrij veel. De stem begint heel zwaar, heel bariton, en is alleen op een beat te horen, met na elke zin een drum/instrumentaal stukje. Even is de beat alleen, en daarna verandert de opmaak met de stem, iets minder zwaar, over gewone instrumentatie, en daarna komt het refrein, met wederom de stem iets minder zwaar. Dus het zit stiekem best aardig in elkaar, zeker als na het tweede refrein er even wat stilte valt en er een instrumentaal intermezzo volgt. Helaas volgen de teksten niet, met het refrein dat klinkt “Dead eye lover, where are you going / where you’re going with my lovin’ / dead eye lover where you’re going / say your prayers to the barrel of my gun,” wat als je post-punk maakt met een zware bariton stem en donker gekleed gaat wel wat cliché aandoet, en je jezelf een makkelijke prooi maakt voor mensen om je af te doen als “weer zo’n post-punk band die per se donker en zwaar wil doen”. Soms lok je het ook zelf uit natuurlijk.
http://hypem.com/track/901645/O+Children+-+Dead+Eye+Lover

Geen opmerkingen: