Mark Linkous, de man achter Sparklehorse, heeft het leven achter zich gelaten. De man achter de band Sparklehorse heeft zijn leven beëindigd om hopelijk voor hem zo vredige tijden tegemoet te gaan. Hij heeft de vijftig niet gehaald. Vorig jaar kreeg hij veel pers vanwege zijn samenwerking met Danger Mouse en David Lynch. Samen, plus een grote groep anderen, maakten ze het album Dark Night of the Soul. Deze werd, door een conflict tussen Danger Mouse en EMI, in eerste instantie louter met een boekje en een blanco CD uitgebracht (waarop je de gelekte versie moest kopiëren). Kort geleden kwam het nieuws naar buiten dat het album toch een officiële release zou krijgen.Deze site probeert door middel van absurdistische verhalen vaak een andere kant of andere percepties of andere contexten te laten zien, en natuurlijk weerhouden wij ons hiervan als het gaat om levens. Het blijft echter fascineren de verschillende opvattingen over zelfmoord. Sommigen vinden het een zonde, anderen vinden dat je het niet kan maken al je geliefden zo achter je te laten, terwijl weer anderen zeggen dat je het niet moet doen, maar dat dit wel een ultieme beheersing van het leven toont. Als het leven (pre)deterministisch is en alles wat er gebeurt staat vast is dit de enige manier om regie te nemen over je eigen leven. Vanuit de absurdistische hoek, waarvan wij hier het leven bekijken, kan je zeggen dat de wereld betekenisloos is, dat er alleen het hier en nu is, en dat we zelf overal betekenis aan moeten geven. De grootste tragiek in deze bevindt zich als je dus ondervindt dat de wereld van zichzelf geen betekenis heeft en je zelf dingen geen betekenis meer kan geven, waardoor er een grote leegte ontstaat. Hoewel zelfs dan volgens o.a. Albert Camus zelfmoord geen waardige oplossing is, want als het leven absurd is, dan is het nog absurder om daar proberen tegenin te gaan door het plegen van zelfmoord. Linkous heeft toch voor zichzelf besloten dat dit de enige oplossing was, and may he rest in peace.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten