Albums kunnen maar beter oppassen. Natuurlijk, ze worden nauwelijks meer verkocht en kunnen daardoor in de prullenbak of – nog erger – in de uitverkoopbak belanden. De vernedering! Net zo erg als dat je met je Amerikaanse cavalerie in een hinderlaag van Indianen zou rijden en je Custer zou heten, maar gelukkig is dat nooit gebeurd. Maar nu kan er nog iets gebeuren, je kan namelijk na worden gespeeld door Beck, in zijn geheel, in één dag. Beck gaat zijn website onder handen nemen en hij zal een onderdeel starten genaamd Record Club. Daarvoor zal hij dus gehele albums, zonder oefenen, inspelen met vrienden, en dit langzaam op zijn site zetten, nummer voor nummer.
Het eerste album is The Velvet Underground & Nico. En yup, dat is met die banaan van Warhol op de cover. Het is ook opgenomen tijdens de Exploding Plastic Inevitable Mulimedia tour van Andy Warhol, en een jaar later (1967) kwam het album uit. De geruchten zijn dat de culinaire versnaperingen tijdens deze tour beneden pijl waren, en Warhol schopte een grote scene. Newman smeekte Warhol nog om naar het zuiden van Frankrijk te gaan om vanuit daar naar het noorden van Portugal te reizen, maar Warhol riep toen de fameuze uitspraak: “Ik wil fruit.” Newman stelde nog voor om deze zelf te plukken in het noorden van Frankrijk om vervolgens naar het zuiden van Portugal te reizen, maar Warhol stond op vers fruit. Daarna begon Warhol zijn portrettenperiode, maar omdat er geen fruit op handen was begon deze tien minuten later, en moest de afspraak met Mao Zedong verzet worden tot 1973.
Beck zal deze albums maken samen met muzikale vrienden, waaronder Devendra Banhart, Jamie Lidell, en MGMT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten