Een demotape maken is goed om even wat gezond enthousiasme door je aderen te laten stromen. Ten minste, dat lijkt mij, want ik heb het nog nooit gedaan. De jonge Nederlandse band Ivan wel. Twee keer zelfs. Nu zal het de tweede keer wel meevallen – ik heb ook vaak dingen voor de tweede keer gedaan en zelden was het aanzienlijk leuker, op één ding na, het maken van omeletten moet nu eenmaal meerdere keren gebeuren – maar als je iets creëert is het toch altijd speciaal. En dat zal het jonge viertal van David en Sebastiaan Broere, Joost Hofstede, en Ivo Schot ook wel hebben gevonden. Sinds 2006 is de band bezig, en nu zijn ze dus al twee demotapes en wat regionale prijzen onderweg met hun mix van indie pop/rock en ska, met nog wat andere invloeden eroverheen gestrooid.In hun biografie staat dat ze een stoere jongensnaam zochten om de band te dopen, en dus maar Ivan. Onder andere de voornaam van Ivan de Verschrikkelijke, u weet wel, die man die zijn zoon vermoordde en vergiftigd werd door zijn adviseurs. Tenzij ze natuurlijk verwijzen naar wasserette eigenaar Ivan Doldjenko, die in de jaren zestig fameus een klein poesje met de was mee liet draaien in de hoop dat de zachtheid zou overspringen op de gewassen kleding (dit resulteerde later in de wasverzachter). Met Ivan de Vierde in mijn gedachten (laten we daar maar vanuit gaan) was ik uiteraard verbaasd dat opening track ‘Doxology’ begint met wat mij het meest herinnert aan het Theme Park deuntje op de oude Super Nintendo (De SNES, jeetje, I’m showing my age…)! Het leidt een vrij indie pop nummer in waarin David alterneert tussen snel spreken en, voornamelijk in het refrein, zingen.
Het tweede nummer, ‘Out of the Blue’, begint iets steviger, met een meer rock vibe en zwaarder drumwerk om te starten. Daarna wordt het even teruggebracht om er een riff in te brengen waar de typische mix tussen het anxiously praten en zingen overheen komt. Op drie kwart komt de gitaar van Joost Hofstede even door met een solo, waarna op een opbouwende wijze een einde wordt gebreid aan het nummer. ‘Glued To the Box’ is weer meer de indie pop richting op, met het meisje/jongen verhaal wat bij indie pop hoort. Op drie kwart van het nummer komt er een wat meer trippy gedeelte, waarna op het einde het wel zeer jeugdig enthousiasme doorschijnt met de toevoeging “bitch”.
Op ‘Monkey Assistent’ schijnt het ska element misschien nog het meeste door van allemaal. Het catchy ska stuk wordt af en toe onderbroken om de luisteraar toe te fluisteren om, als het weer begint, to “close your eyes and move your feet”. In de laatste 30 seconde wordt er even een baslijntje tegenaan gegooid door Ivo Schot die well dancy is, waar je IKRS altijd blij mee maakt. Het laatste nummer, ‘Wrong Frequency’ is een akoestische live take. “I’m everything I used to be,” zingt David terwijl de akoestische gitaarsnaren bespeeld worden en er onderwijl af en toe een kreetje geslaakt wordt. Rond de two minute mark krijgt drummer Sebastiaan wat tijd in de spotlight, waarna vervolgens een broederlijk duet vormt, gevolgd door een ander duet tussen de gitaar en de bas. Zo willen de heren even laten zien dat ze hun instrumenten beheersen.
En zo komt The Coffeemug EP van de jonge band Ivan ten einde. Wil je na deze uiterst belabberde beschrijvingen eens zelf horen (en zelf horen juichen wij altijd toe, tenzij wij iets uit eigengewin aan het hypen zijn en dus iets ophemelen wat niet zo goed is, in dat geval moet u het gewoon kopen en verder niet opzetten) dan kan je altijd naar de band’s MySpace: http://www.myspace.com/ivantheband. Of je kan ze live een keer opzoeken:
29 juni – Gambia Benefiet Heemgaard – Apeldoorn (aangezien het een benefiet is no idea of het voor iedereen toegankelijk is)
4 juli – Walhalla – Deventer
25 juli – ’t Oude Pothuys - Utrecht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten