Crazy Zany Sunday Radio - Boy Crississippi van Boy Crisis

Het concept is heel simpel: vijf mensen luisteren naar hetzelfde nummer en geven hun mening, alsof we samen in een kamer zitten en het nummer komt langs op de radio. Stein zei a bus is a bus is a bus, en sommige vonden het post-modernisme, andere vonden het onleesbaar. Sommige vinden Duchamp’s Fontein kunst, sommige vinden het onzin. Stein sloeg Duchamp’s neus eraf en zette het op zijn kop, en zij vond het hilarisch, en Duchamp een stuk minder. Kortom, iedereen vind iets anders leuk of kunst of mooi. Dus vandaar hier vijf meningen in vijf stijlen, en zet jouw mening over het nummer vooral hieronder, of join the team voor deze column, stiekem willen we nog één of twee persoontjes erbij! En ja, meestal zal iedereen het oneens zijn, maar daarom blijft muziek in flux, nietwaar?

Het nummer: ‘Boy Crississippi’ van Boy Crisis (hier)
Gemiddeld cijfer: 4.6

Linda (IKRS contributor): Is dit een serieuze poging tot het maken van een nummer of een slecht verhulde op kleuters gerichte reclame voor een nieuw soort snoep? 2/10

Irene (muziekliefhebster en geschiedeniskenner): Eerste gedachte: lekker vrolijk en catchy. Ook wel aardig dat ze een nummer schrijven om zichzelf voor te stellen en ze zijn ook echt helemaal niet arrogant...("we're Boy Crisis and we're really great") Het refrein houdt je bezig omdat je de eerste 5 keer bezig bent te bedenken welk woord ze nou aan het spellen zijn (totdat je de titel van het nummer nog eens bekijkt). Mijn eerste gedachte wordt tevens mijn eindoordeel: gewoon een lekker vrolijk en catchy liedje. 8/10

Anna (From Greece, living in England, living it up): Hello, Boy Crississippi.

Sexy to meet you. Sexy enough that I'll let you teach me how to spell your silly chorus out loud without biting my tongue in the process. And if you take me to your hip ghetto, I may even dance in uncompromising ways to your catchy rhythm. Not sure about pulling the cigarette out of my mouth though. It's an addiction. Seeing that your song might become an addiction itself, I'm sure you'll understand.

Promise to leave word plays aside next time and I'll promise I won't be a stranger! 7.0/10 (which would probably go to 7.5 - 8 after a cocktail)

Jon (filmkenner en houder van blog Rebellious Celluloid): I liked the 4 second bouncy drum intro and then Crississippi turns Cringeissippi. It felt like I was listening to an episode of Sesame Street where Big Bird is bigging himself up and teaching indie-kids how to smoke. The only thing mature about Boy Crisis is the cheese emanating from their music. 2/10

Stef (IKRS contributor): Ik hou wel van wat camp, maar het moet dan of nog muzikaal/tekstueel goed zijn (of Montreal, Bowie) of het moet hilarisch zijn (Ssion), en om hilarisch te zijn mist dit flanerende kamelen en nog een lijst van een twintigtal andere dingen. De live show kan maar beter verdraaid amusant zijn. 4/10