De nummers van de week column bestaat uit een willekeurige greep van nieuw nummers die mijn oren hebben gevonden. Bijvoorbeeld nieuwe nummers live gespeeld, remixes, nieuwe singles, of willekeurige tracks van nieuwe of aankomende albums. Dit laatste wordt bepaald via de shuffle knop, dus compleet random. Is het representatief? Niet altijd, indicatief al misschien iets meer. Een snel, willekeurig kijkje in wat nieuw is of wat er aankomt.Via de hypem links kan je de nummers meteen beluisteren. Soms werkt de grote play knop niet, maar probeer dan de play knop rechtsonder. Die werkt als het goed is sowieso! De techniek staat voor niets!
Track of the week:
‘Do’ van Do Make Say Think
Tien minuten? Really? Wow, het is een lange zit, aye, maar wel eentje die het waard is. Puur instrumentaal behoudt het voor het grootste deel de interesse en bouwt het op en af afgewisseld met enkele wat meer catchy stukjes, die ze wat mij betreft wel iets hadden mogen uitbouwen, zeker als de laatste twee a drie minuten je toch een outro er neerzet. En het is misschien dromerig en sfeerzettend en meer gestructureerd dan een simpele outro, maar nadat je zeven minuten eerst flink hebt zitten spelen en combineren heeft het wel de functie van een outro. Niet dat het uitmaakt, want de instrumentale track tot de zevende minuut is outstanding, de juiste mix van instrumentaal spel gecombineerd met een goede structuur.
http://hypem.com/track/887220/
‘Calm Down’ van Swanton Bombs
Swanton Bombs is het tweekoppig duo Dominic McGuinness en Brendan Heaney uit Londen dat een soort van indie-rock maakt. En het nummer heeft zeker potentie, alleen het haalt het net niet. Het zingen is niet zozeer gedaan op finesse dan wel dat het een licht geschreeuw is, maar de gemiste kans zit ‘m in het gedeelte achter de zang. Heaney drumt, dan zingt McGuinness, en vervolgens komt er een heerlijk catchy gitaar riffje. Alleen in plaats van te kapitaliseren op het riffje is het louter af en toe op onregelmatige tijden te horen, en dat is zonde. Nu is het te weinig gestroomlijnd en giert het een beetje van hier naar door zonder doel.
http://hypem.com/track/886394/Swanton+Bombs+-+Calm+Down
‘15 to 10’ van The Phenomenal Handclap Band (David E Sugar 5 10 Replay Remix)
In deze remix zit de nodige disco vibe verborgen, maar het nummer is eigenlijk te druk om dat goed naar voren te laten komen. De zin om te dansen wordt enigszins naar de zijkant geschoven omdat er teveel extra’s in deze remix zitten waardoor het kriegelig en vol aandoet. Aan het begin lijkt het al deze kant op te gaan als de zang erg naar de achtergrond geschoven wordt ten faveure van allerlei geluidjes en dergelijke. Richting het einde lijkt het nummer wat meer gestroomlijnd te worden, maar het is dan niet catchy en meeslepend genoeg om de inhaalrace succesvol te beëindigen.
http://hypem.com/track/884595/
‘Fly Farm Blues’ van Jack White
Dat Jack White briljant kan zijn zal door niemand tegen worden gesproken. Dat hij ook vrij baggere dingen kan maken dat vind ik dan weer persoonlijk, want in mijn opinie is zijn output zeer uneven. Jou zou denken aan de naam dat ‘Fly Farm Blues’ een soort hedendaagse take op de blues is, maar dan heb je het mis, want het is echt ouderwetse, ondergeproduceerde (waarschijnlijk hier overgeproduceerde zodat het ouderwets kan lijken, but whatever), korrelige blues rock. Dit zou op twee manieren niet goed kunnen zijn, namelijk als dit een opkomende blues artiest was die probeert een eigen niche en sound te maken maar dus pijnlijk leentje buur speelt, of als de blues nog vol levend was en Jack White mengt zich er opeens tussen. Nu blues echter op sterven na dood is (Robert Cray is nog steeds “het jonkie” en de goede man is 56) en White een bona fide grootheid is, kan je dit meer als een hommage zien dan wat anders. En dan is het toch leuk om weer een keer deze sound te horen, en White kan het ook spelen, dus een leuke track die mensen misschien weer de blues catalogus in doet duiken.
http://hypem.com/track/884493/Jack+White+-+Fly+Farm+Blues
‘Let’s Go Surfing’ van The Drums
Muziek is, haast per definitie, het recyclen en heruitvinden van trends. Zo hebben we hier al meerdere malen de loftrompet gestoken over de disco revival met zijn roots in de jaren zeventig NY scene. Echter, de key is heruitvinden, of anders iets pakken wat underground was en veel mensen die niet in de daadwerkelijke scene zaten nog niet hebben gehoord. Dit is echter te jaren zestig, een ongegeneerde rip-off van California in de JFK era. “Mama, I wanna go surfing” is zelfs tekstueel gezien te retro en uit de tijd, en om eerlijk te zijn te blij en happy en kijk ons all Americans met mooie lichamen en stippeltjes bikini’s en strakke zwembroekjes naar het strand rennen nu het schooljaar is afgelopen. Het is te sixties, en heeft in mijn inziens te weinig met de huidige zeitgeist te maken behalve dat het meesurft op die lo-fi hype die we nu hebben.
http://hypem.com/track/886110/The+Drums+-+Let+s+Go+Surfing
‘(If You’re Wondering If I Want You To) I Want You To’ van Weezer
Ik weet dat, in tegenstelling tot de Zany Crazy Radio Sunday column, dit een meer serieuzere take op nieuwe nummers moet zijn. Dit echter, klinkt in het begin zo erg als een Scooby Doo soundtrack dat ik dit in het teken van effectief het nummer beschrijven toch even moet melden. Verder klinkt dit als een simpel Amerikaans alternatief rock nummer toen de Amerikaanse “alternative rock” de stap naar mainstream nummertjes had gemaakt, en then some. Zo’n nummer waar je op MTV zo’n over het paard getild college feestje van kan maken. De tekst sluit daar ook naadloos op aan. Zeer weinig in dit nummer om van onder de indruk te zijn.http://hypem.com/track/888158/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten