Een random greep uit het (muziek) nieuws van een random week. Nou ja, niet zo random, want we pakken altijd de week die net geweest is. Een week waarin ik ondervond hoe zwaar verlies kan zijn, want mijn honkbalplaatje van Z.G. Durkowitz is weg! Durkowitz’s tragiek sprak mij immens aan, want de man was één van de grootste talenten ooit. In trainingen van jongs af aan sloeg hij al telkens home runs, maar in wedstrijden mocht hij lang niet meespelen. In het dorp waar hij vandaan kwam – we praten jaren 20 nu – mocht je pas in wedstrijden met het team meespelen als je een echte man was, en daarvoor keek men naar het gebit. Waren alle melktanden eruit, dan kon je wedstrijden spelen. Op zijn dertiende was Durkowitz al zijn melktanden verloren, behalve eentje. Die was er nog toen hij achttien was, en toen smeedde Durkowitz een plan om de melktand eruit te krijgen. Ik wil niet in details treden, maar het plan omvatte een hamer, en een nog grotere hamer als back-up. Als je dan weet dat de melktand een kies achterin de mond was dan snap je de complicaties van dit plan. Echter, toen hij 35 jaar was toen kwam hij in aanraking met een bus die gelukkig zwaarder was dan dat hij leek, en de melktand ging eruit. Hij ging wedstrijden spelen, hij werd gescout, en toen maakte hij zijn MLB debuut bij Pittsburgh, de euforie! En toen kwam de tweede wereld oorlog, werd hij gedraft in het leger, en overleed hij op het strand in 1967.Hoe karakter talent altijd de baas zal zijn (of waarom je beter goed kan zijn en weinig talent kan hebben, maar het liefst beide): Turner van Gelder vergooit zijn carrière met cocaïne.
Iemand anders die “gepakt op het gebruik van cocaïne” niet vindt kloppen? Ik bedoel, dopinggebruik, to me, is altijd iets wat je prestaties verbetert. Dus als je prestatieverbeterende middelen hebt genomen, dan wordt je “gepakt” want dan ben je betrapt op vals spel. Dat is hier denk ik niet aan de orde omdat het gewoon drugsgebruik is. Ik weet niet alles van cocaïne, maar de laatste keer dat ik het gebruikte ben ik er niet harder van gaan rennen.
In het geval mijn moeder dit leest, nee mam, ik heb het nooit echt gebruikt.
Ben ik de enige die het opvallend vind dat Engelsman Eric Clapton in het nummer de Amerikaanse fonetische uitspraak gebruikt? (and no, I fully understand you simply don’t give a tosh).
Hoe geld uit te geven aan iets volledig nutteloos (of als je geen talent hebt, dit zal echt niet helpen): Het strand waar Virginia Woolf veel van haar inspiratie vandaan haalde is geveild. Nu zou ik het hilarisch vinden als in plaats van haar inspiratie ze haar manie hier vandaan kreeg en we over een paar maanden de zelfmoord van de strandkoper kunnen lezen in de krant.
Hoeveel zou de rivier opleveren waarin ze zichzelf van het leven heeft beroofd? Ik denk meer, tragiek verkoopt altijd beter. En niets is tragischer als je zakken met stenen vullen en daarmee de rivier inlopen.
Wat ons leidt tot de vraag wat voor bizar grote zakken Woolf had.
De afscheidsbrief van Woolf naar haar man is overigens hartverscheurends, en laat zien de perfectie van haar schrijftalent dat ze zo ten toon spreidde in Mrs. Dalloway of The Lighthouse.
En hier is een goed voorbeeld waar ons land naartoe gaat (of waarom ik deze site run): De moeder van Jan Smit doet een doekje open over Yolanthe en die hele affaire. Quite frankly my dear, I don’t give a damn (met de nadruk op “give” want anders is dat een boete van 2500 dollar). Vuile was buiten hangen is nooit chique, ook al verdient die persoon het nog zo hard. Wat interesseert mij die hele Yolanthe nou en wat ze gedaan heeft? Helemaal geen fuck. Al had ze gesolliciteerd voor de rol van Bette Midler in Hocus Pocus, het is none of my business en het voegt absoluut niets toe aan iemands leven als Yolanthe, terecht of onterecht, whatever, wordt afgebekt. Het falen van andermans leven, tenzij vanuit het oogpunt van de tragiek zoals bijvoorbeeld bij Woolf, hoort nooit uitgemeten te worden in de pers. Als ze een geldbeluste bitch is, zoiets komt vanzelf wel een keer op haar bord terecht, dat hoeft echt niet van mondje op mondje te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten