Een paar dagen terug hadden wij hier een clip uit de film Annie Hall van Woody Allen geplaatst. Was dat toeval? Zat daar nog meer achter? Nee, niet echt. Maar Woody Allen is één van de beste filmmakers van de afgelopen vijftig jaar, en dat vinden wij niet alleen, dat vindt Kevin Barnes van of Montreal ook! Voor de site The Quietus vertelde Kevin Barnes over de verschillende facetten die Woody Allen zo geweldig maken. Dit is hier te lezen: http://thequietus.com/articles/02083-of-montreal-s-kevin-barnes-on-woody-allen-his-filmsWoody Allen staat al decennia te boek als één van de meesterbreinen van de wereld. Van zijn screwball comedies tot zijn Ingmar Bergman-achtige zware drama’s: de man zit vol interessante ideeën en weet deze op hilarische en scherpe manieren over te brengen. Annie Hall wordt vaak gezien als één van de beste films aller tijden en wordt algemeen beschouwd als een must see film. In mindere mate geldt dit ook voor Manhattan, Crimes & Misdemeanors en Hannah and Her Sisters. Zijn films zijn genomineerd voor ontelbaar veel Oscars, de laatste nog behaald bij de meest recente Academy Awards waarin Penelope Cruz het beeldje kreeg voor Beste Vrouwelijke Bijrol.
Als uber Woody nerdje heb ik, toen ik in New York was, lang gekampeerd voor het huis van Woody Allen (hij woont langs Central Park you know). Daar kwam ik Roger Ebert tegen en samen zaten we in de struiken met een verrekijker te wachten op het cinema genie al pratend over het grote vraagstuk waarom comedies tegenwoordig niet meer grappig zijn. Samen kwamen we tot de conclusie dat dit terug te leiden was naar de Franse inval in Rusland in 1812, en hoe dat de balans tussen Engeland en Amerika aantastte wat doorwerkte in de spanningen tussen de twee delen van Canada. We spraken af elke dag samen te komen en in de struiken te zitten, en oh hoe we lachten toen Jennifer Aniston tijdens het joggen voor onze neus viel. De derde dag had Roger een struik met prikkels uitgekozen, maar gelukkig waren deze scherper dan dat ze eruitzagen. Het is maar goed dat ik zodanig zat dat enkele netels recht in mijn slaap staken, want anders was ik misschien niet bewusteloos geraakt en wie weet hoeveel pijn ik dan had gevoeld! Na vier dagen kwamen we erachter dat Woody Allen in het huis erlangs woonde, en toen moest ik terugvliegen. En zo heb ik Allen nooit mogen zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten