woensdag 15 juli 2009

Top 10 album tips eerste helft 2009 - Nr. 8

Our countdown continues. Onze favoriete albums uit het eerste half jaar, in de hoop dat u misschien iets ziet wat u nog niet gehoord hebt of zich herinnert iets uit te checken of een nieuwe kans te geven, om het vervolgens natuurlijk geweldig te vinden. Hopelijk. Dit zijn in ieder geval albums die ons het eerste half jaar enthousiast kregen. Elke dag een nummertje lager, en na tien nu dus nummer acht!

Linda:
8. Yeah Yeah Yeahs – It’s Blitz!
Eén van de albums waar ik dit jaar echt op zat te wachten, en die gelukkig het wachten ook waard bleek te zijn. Waar de vorige albums en de laatste EP meer gitaar-georiënteerd waren, komen op dit album de synths opzetten, en het werkt ook nog. Wie kan er nou stil blijven staan wanneer Karen O “Off with your head / Dance ‘till you’re dead” over die synths heen kreunt? Stiekem toch veel mensen gezien het optreden in Paradiso… Als het album een zwak punt heeft, dan is het misschien dat er toch net iets te veel ballads op staan. Want zeg nou zelf, wie wil Karen O nou de hele tijd ballads horen zingen? En met ‘Maps’ hebben ze al één van de beste ballads op hun naam staan. Na een geweldige start nemen ze dus misschien iets teveel en te vaak gas terug, maar toch blijft het één van de beste albums die dit jaar zijn uitgebracht.

Stef:
8. Miike Snow – Miike Snow
Ja, dit is de band van de producer achter ‘Toxic’ van Britney Spears. Eén Amerikaan en twee Zweden kwamen bij elkaar voor hun take op de synth-pop hype die de laatste jaren heviger dan ooit de kop op steekt. Maar warempel, zij doen het nog goed ook, beter dan menig ander. Vooral indrukwekkend is hoe de band ook langzamere nummers zoals ‘Sylvia’ interessant houdt. Waar veel bands die dansbare muziek maken als ze rustiger aan gaan doen voornamelijk gewoon alles wegstrippen weten deze heren wel hoe je een langzamer nummer moet maken. Combineer dat met een summer tune als ‘Animal’ en meer drum gedreven nummers als ‘A Horse Is Not a Home’ en ‘Plastic Jungle’ en je hebt een gevarieerd album wat zelden saai wordt, zelfs niet als het wat rustiger aan doet.

Geen opmerkingen: