Our countdown continues. Onze favoriete albums uit het eerste half jaar, in de hoop dat u misschien iets ziet wat u nog niet gehoord hebt of zich herinnert iets uit te checken of een nieuwe kans te geven, om het vervolgens natuurlijk geweldig te vinden. Hopelijk. Dit zijn in ieder geval albums die ons het eerste half jaar enthousiast kregen. Elke dag een nummertje lager, en na tien nu dus nummer negen!
Linda:
9. Fever Ray – Fever Ray
Karin Dreijer Andersson laat horen dat ze het ook zonder haar broer Olof goed af kan. Met haar soloplaat levert ze misschien wel één van de meest sfeervolle albums van dit jaar. En ook meteen een heel goed album, al schijnt ze live nog beter te zijn. Gelukkig kunnen we daarom met z’n allen in augustus nog naar Lowlands om te oordelen (mits u een kaartje heeft uiteraard, en nog niet in de verleiding bent gekomen om het te verkopen gezien de woekerprijzen die geboden worden). Ze zegt het zelf al in één van de nummers van het album: "I put my soul into what I do,” waarmee ik ook beetje mezelf quote gezien ik die quote ook al gebruikte in mijn review van het album. En nu maar wachten waarmee broer Olof terugkomt uit het regenwoud van de Amazone…
Stef:
9. Bark Cat Bark – A Lifi
Hoewel ik iedereen die dit leest absoluut hoog inschat (voor verandering vatbaar naarmate ik u beter leer kennen overigens) verwacht ik niet dat u dit kent. Bark Cat Bark is een mannetje onder twintig wat solo een schoonheid van een instrumentale plaat heeft gemaakt. Soms borderline klassiek, maar vooral evocatief en sfeervol. Het album dat ik opzette als ik rust in mijn hoofd wilde, dus aan speeltijd heeft dit album ook geen gebrek gehad. Het is meer een sort diy project dan iets anders, maar als hij zonder al te veel hulp al dit kan maken op die leeftijd laat staan als hij van het diy principe afstapt. Hoewel misschien moet hij dat wel niet doen, want zo laat hij zijn creativiteit de vrije loop, wat schoonheid oplevert. Misschien niet voor iedereen, maar mij raakte het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten