De heren van Holy Ghost! weten waar hun grenzen liggen. Dat is een goede eigenschap, want zo weinig mensen weten dat. Ferdinand Schultz bijvoorbeeld was er zeker van dat hij zijn plan om naar de zon te vliegen uit kon voeren. In eerste instantie probeerde hij het door een nieuwe boom te planten in de top van een andere boom, maar toen bleek dat bomen langzaam groeien begon hij met de constructie van twee uitstekende vormen die hij “vleugels” noemde. Deze zouden op zijn rug moeten komen te zitten waardoor hij zou moeten kunnen vliegen. In eerste instantie probeerde hij deze te maken van hout, totdat hij een kampvuur belegde en zag dat hout bij hoge temperaturen smelt. Ook zijn tweede poging, plastic, kon geen doorgang vinden, want dit was nog niet uitgevonden. Gedesillusioneerd zat hij op een bankje in zichzelf te praten over zijn plan toen een jongeman genaamd Daedalus opving wat hij zei. Later zou Daedalus’ zoon het plan in uitvoering proberen te brengen, wat leidde tot zijn dood, tot Daedalus’ verdriet, en tot eindelijk weer een sprankje blijdschap in het leven van de inmiddels oude Schultz omdat het hem niet overkomen was.Hetgeen wat Holy Ghost! bespaart blijft is dat ze iets uit hun “range” moeten zingen. De heren hadden een nummer geschreven, maar konden dit nummer zelf vocaal niet aan. Gelukkig kennen ze de dochter van een bassist die vroeger met Michael McDonald samen heeft gespeeld, en dus via die link vroegen ze de voormalig Doobie Brother en Steely Dan zanger om het nummer voor ze in te zingen. Dit gebeurde terwijl er koffie werd gezet, en na vijf minuten was iedereen tevreden. Het debuutalbum zal nog wel enige tijd duren. Op het moment is het antwoord op die vraag “maybe Spring”, wat zoals u weet net geweest is, en dus nog eeuwen duurt. Circulair weet u.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten