Our countdown continues. Onze favoriete albums uit het eerste half jaar, in de hoop dat u misschien iets ziet wat u nog niet gehoord hebt of zich herinnert iets uit te checken of een nieuwe kans te geven, om het vervolgens natuurlijk geweldig te vinden. Hopelijk. Dit zijn in ieder geval albums die ons het eerste half jaar enthousiast kregen. Elke dag een nummertje lager, en na tien nu dus nummer zes!Linda:
6. Handsome Furs – Face Control
En ja hoor, daar is het volgende sideproject alweer. Dan Boeckner lijkt ook zo’n man te zijn die niet kan stilzitten (en al helemaal niet tijdens een optreden, dan lijkt het alsof hij een constante epileptische aanval heeft). Vorig jaar bracht hij nog samen met Spencer Krug het tweede album van Wolf Parade uit, en nu is hij terug met Alexei Perry om als Handsome Furs een tweede album uit te brengen. Al liep dat wel enige vertraging op gezien de New Order referenties in het nummer ‘All We Want Baby, Is Everything’. Maar het was het wachten waard! Als Boeckner, Krug en de andere artiesten met wie ze al hun bands vormen zo door blijven gaan, nemen ze binnenkort heel Canada nog over (mits ze dat ondertussen nog niet stiekem gedaan hebben). Waar Krug met zijn vijf bands in de indierock blijft hangen, maakt Dan Boeckner met zijn vrouw een uitstapje naar wat meer electro georiënteerde muziek. En wat meer expliciete clips, gezien het kleinood dat ‘I’m Confused’ van wat beelden vergezeld in de vorm van een kort verhaaltje over zwarte gal spuwende zombies. Gezellig, zo’n getrouwd stel dat een band vormt.
Stef:
6. The Whitest Boy Alive – Rules
Om eerlijk te zeggen klikte het pas toen ik de band live zag op Motel Mozaique, en toen snapte ik het ook opeens op album. Soms moet er eerst blijkbaar wat klikken voordat je iets kan snappen, of moet je iets eerst snappen voordat het kan klikken. Hoe dan ook, soms duurt het wat langer voordat je iets leuk vindt en door hebt. Mocht je dus niets te doen hebben als deze band speelt op Lowlands is het misschien interessant daar een kijkje te nemen. Nerd disco en gay disco zijn labels die ik heb gezien, wat vrij vertaalt naar disco zonder bombarie en gericht op understated heupwiegen. ‘Timebomb’ heeft één van de heerlijkste baslijntjes die ik in jaren heb gehoord, en tracks als ‘1917’ of ‘Gravity’ zijn zeer fijn. Het is fijn om naar te luisteren, je kan erop dansen, en het doet nog vrij zomers en fris aan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten