Our countdown continues. Onze favoriete albums uit het eerste half jaar, in de hoop dat u misschien iets ziet wat u nog niet gehoord hebt of zich herinnert iets uit te checken of een nieuwe kans te geven, om het vervolgens natuurlijk geweldig te vinden. Hopelijk. Dit zijn in ieder geval albums die ons het eerste half jaar enthousiast kregen. Elke dag een nummertje lager, en na tien nu dus nummer vier!Linda:
4. Dirty Projectors – Bitte Orca
Niet iedereen is er fan van, maar ook IKRS zal eraan moeten geloven (hehe, nee hoor, maar wij zijn lief, wij gedogen…): dit is gewoon een geweldig album. Dave Longstreth, het enige vaste lid van Dirty Projectors, schijnt na wat meer experimentele albums eindelijk de goede balans gevonden te hebben om met een klein meesterwerk op de proppen te komen. De samenwerking met David Byrne eerder dit jaar op Dark Was the Night klonk al veelbelovend: ‘Knotty Pine’ nodigt, zoals in de bijbehorende door Vincent Moon geschoten clip al te zien is, zelfs uit tot meezingen. Op Bitte Orca is het meezing gehalte misschien iets lager, maar het heeft zijn momenten. Persoonlijk hoogtepunt is het nummer ‘Useful Chamber’. Hoe dat hele nummer opbouwt tot het “Bitte orca, orca bitte” refrein! En wie denkt dat het album klinkt als Björk die niet kan zingen moet nodig eens zijn oren uit laten spuiten.
Stef:
4. Jarvis Cocker – Further Complications
Kan Jarvis een beter album maken? Waarschijnlijk wel, maar zelfs een Jarvis op 80% van zijn sterkte heeft gewoon zoveel klasse dat het elk jaar veel van de concurrentie weg zal blazen. Misschien hadden één of twee “rock” nummers weg gemoeten en daarvoor in de plaats één of twee pop nummers, maar zelfs nu is het puur kwaliteit wat doorschemert. Jarvis is nog steeds on the top of his game, en dat bewijst hij door te rocken, door te lamenteren, door zichzelf op de korrel te nemen, en door te filosoferen over ouder worden en seks. En als je door een schatkist aan heerlijke quotes bent gekomen (“Why write a novel? / a shopping list is better”, “I never said I was deep / but I am profoundly shallow”, “I want to refrigerate this moment”, “We met at the museum of palanthology /and I make no bones about it / If you want to study dinosaurs / I know a specimen whose interest is undoubted”) dan komt Jarvis met een haast italo disco nummer waarin hij dromerig zingt “I never want this song to ever end / because if it did, I know you’d disappear again”. Dat solo album dat net zo goed is als Pulp’s beste komt er nog wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten