De nummers van de week bestaan uit een willekeurige greep van nieuwe nummers die mijn oren hebben gevonden. Bijvoorbeeld nieuwe nummers live gespeeld, remixes, nieuwe singles, of willekeurige tracks van nieuwe of aankomende albums. Dit laatste wordt dan bepaald via de shuffle knop, dus compleet random. Is het representatief? Niet altijd, indicatief misschien al iets meer. Een snel, willekeurig kijkje in wat nieuw is of wat er aankomt.Track van de week!
‘Revenge’ van Danger Mouse & Sparklehorse feat. Wayne Coyne
Oh fuck me, de album opener van het jaar? Wie had dit nu weer verwacht van een samenwerking tussen teveel personen om hier op te gaan noemen die bij elkaar nog het meest lijken op het kabinet van Dr. Caligari. Een mix van duistere Bowie en Tom Waits waar alle componenten op de juiste manier bij elkaar komen, van de instrumentatie tot de stem van Coyne tot de teksten. “And the more I try to help you, the more it hurts me.” Op die zinsbouw wordt later teruggepakt, alleen dan in de vorm van “And the more I try to hurt you, the more it backfires.” Epic tune, en hoewel ik nog steeds geen flauw idee heb wat het te maken heeft met David Lynch (muzikaal gezien waarschijnlijk sowieso niet veel), lijkt het toch op David Lynch, alleen dan begrijpbaar. Dus de keuze om Lynch erbij te betrekken is goed, al is het maar voor koffie en een linkse krant, want hij past bij de sfeer.
http://hypem.com/#/track/817749/Danger+Mouse+Sparklehorse+-+Revenge+feat+Wayne+Coyne
‘No Reasons’ van Vega
Ah, een nieuwe artiest die IKRS zeer kan bekoren, en Vega is terug met ‘No Reasons’ nadat eerder het nummer ‘Well Known Pleasures’ al dood is gedraaid hier. Dit nummer komt van de binnenkort uit te komen Well Known Pleasures EP, en dat belooft een release te worden om naar uit te kijken. Voor iemand die uit Austin, Texas komt maakt de jongeman iets wat toch op Europese house lijkt geschoold, heerlijk catchy, synthy, en summery. Gelaagde synths plus een makkelijk refrein zorgen voor een nummer wat je maar wat graag opzet.
http://hypem.com/#/track/814401/VEGA+-+No+Reasons
‘I’m Going For Your Brother’ van Blänk (Waa!Fi! remix)
Waa!Fi! is Andreas van het Zweedse The Touch, en Blänk is Lina Oehman, die gezongen heeft voor The Touch, met Klas en Mats. De connectie is niet erg Sherlock Holmes waardig, maar omdat niet veel mensen het zullen weten is het misschien toch wel het vermelden waard. De rap komt van Young Ivy, niet te verwarren met Old Ivy, of Ivy League, of Darren Bent. Italodisco uit Zweden dat niet van de naam Agebjorn of Sally Shapiro komt. Het origineel heb ik het dan over, wat aangenaam is, dit is een vrij onsubtiele mix die het nummer noch meer dansbaar, noch meer luisterbaar maakt. De sirene helpt niet, echt niet, het voedt alleen maar de neiging om weg te rennen nog meer.
http://hypem.com/#/track/815769/Blnk-I%27m+Going+for+Your+Brother+%28Waa%21Fi%21+Remix%29
‘Gravy Train’ van Baby Ford
Minimalistische house van de voormalig Acid House producer Baby Ford, oftewel Peter Ford. Een hypnotische track met een dansbare doch niet overheersende beat. De vrouwelijke vocalen zijn af en toe een beetje irritant, maar het is ook moeilijk om iets in elkaar te sleutelen dat low-key is maar niet geheel afsteekt tegen de diepe vocalen en de minimalistische beat. Al sinds eind jaren 80 actief, maar dit past net zo goed in de huidige club scene. Verwacht geen opbouw en finish of iets anders verschrikkelijks en directs. Dit is 6 1/2 minuut lang hypnotisch met minieme veranderingen van de voormalig Trelik labeleigenaar.
http://www.youtube.com/watch?v=oNAZO023S7o
‘England’ van The National
Gaat dit een verrassing worden wat IKRS hier van vindt? Op de vooravond van een Londen trip krijg ik gewoon de zin “You must be somewhere in London, you must be loving the life and the rain / you must be somewhere in London, rolling down memory lane.” Maar degene die door memory lane gaat neemt de moeite niet correcties aan the brengen in haar/zijn herinneringen. Uiteindelijk leidt het tot een opbouwend einde waarin Berninger herhaaldelijk lijkt te zingen “I try to be nice, being a night with the sinners, and I’m desperate to entertain!” over de alsmaar opbouwende drums. Tekstueel gezien, net als wat andere recente nummers, veel herhaling van zinnen waardoor het misschien meer fragmentarisch en emotief wordt en niet zozeer narratief. Oh ja, en bloody brilliant, obviously.
http://hypem.com/#/search/the%20national%20england/1/
‘Work It Out’ van Esser (A1 Bassline remix)
Het begint nog catchy genoeg, deze remix van A1 Bassline van één van de catchy pop nummers van jongeman Esser, voormalig Ladyfuzz. Handgeklap, vocalen lijntjes van Esser zonder dat er zang bijkomt, en het is allemaal vrij zomers. Dan komt het refrein van het nummer herhaaldelijk, wat nog redelijk te doen is, en dan na ruim anderhalve minuut gooit A1 Bassline er even een dreun electro in die weinig verfijning kent. Natuurlijk is dat ook de huisstijl (en mocht je het leuk vinden, dan moet je in september in Tilburg wezen), maar het doet het nummer weinig goed, en het is misschien een te grote overstap nadat je al anderhalve minuut het nummer op een wat vrolijkere manier laat spelen. Waar zijn de subtiele remixes heen? Het is zomer, we kunnen er wel een aantal gebruiken dunkt me.
http://hypem.com/#/track/816973/Esser+-+Work+It+Out+A1+bassline+remix
‘Revenge’ van Danger Mouse & Sparklehorse feat. Wayne Coyne
Oh fuck me, de album opener van het jaar? Wie had dit nu weer verwacht van een samenwerking tussen teveel personen om hier op te gaan noemen die bij elkaar nog het meest lijken op het kabinet van Dr. Caligari. Een mix van duistere Bowie en Tom Waits waar alle componenten op de juiste manier bij elkaar komen, van de instrumentatie tot de stem van Coyne tot de teksten. “And the more I try to help you, the more it hurts me.” Op die zinsbouw wordt later teruggepakt, alleen dan in de vorm van “And the more I try to hurt you, the more it backfires.” Epic tune, en hoewel ik nog steeds geen flauw idee heb wat het te maken heeft met David Lynch (muzikaal gezien waarschijnlijk sowieso niet veel), lijkt het toch op David Lynch, alleen dan begrijpbaar. Dus de keuze om Lynch erbij te betrekken is goed, al is het maar voor koffie en een linkse krant, want hij past bij de sfeer.
http://hypem.com/#/track/817749/Danger+Mouse+Sparklehorse+-+Revenge+feat+Wayne+Coyne
‘No Reasons’ van Vega
Ah, een nieuwe artiest die IKRS zeer kan bekoren, en Vega is terug met ‘No Reasons’ nadat eerder het nummer ‘Well Known Pleasures’ al dood is gedraaid hier. Dit nummer komt van de binnenkort uit te komen Well Known Pleasures EP, en dat belooft een release te worden om naar uit te kijken. Voor iemand die uit Austin, Texas komt maakt de jongeman iets wat toch op Europese house lijkt geschoold, heerlijk catchy, synthy, en summery. Gelaagde synths plus een makkelijk refrein zorgen voor een nummer wat je maar wat graag opzet.
http://hypem.com/#/track/814401/VEGA+-+No+Reasons
‘I’m Going For Your Brother’ van Blänk (Waa!Fi! remix)
Waa!Fi! is Andreas van het Zweedse The Touch, en Blänk is Lina Oehman, die gezongen heeft voor The Touch, met Klas en Mats. De connectie is niet erg Sherlock Holmes waardig, maar omdat niet veel mensen het zullen weten is het misschien toch wel het vermelden waard. De rap komt van Young Ivy, niet te verwarren met Old Ivy, of Ivy League, of Darren Bent. Italodisco uit Zweden dat niet van de naam Agebjorn of Sally Shapiro komt. Het origineel heb ik het dan over, wat aangenaam is, dit is een vrij onsubtiele mix die het nummer noch meer dansbaar, noch meer luisterbaar maakt. De sirene helpt niet, echt niet, het voedt alleen maar de neiging om weg te rennen nog meer.
http://hypem.com/#/track/815769/Blnk-I%27m+Going+for+Your+Brother+%28Waa%21Fi%21+Remix%29
‘Gravy Train’ van Baby Ford
Minimalistische house van de voormalig Acid House producer Baby Ford, oftewel Peter Ford. Een hypnotische track met een dansbare doch niet overheersende beat. De vrouwelijke vocalen zijn af en toe een beetje irritant, maar het is ook moeilijk om iets in elkaar te sleutelen dat low-key is maar niet geheel afsteekt tegen de diepe vocalen en de minimalistische beat. Al sinds eind jaren 80 actief, maar dit past net zo goed in de huidige club scene. Verwacht geen opbouw en finish of iets anders verschrikkelijks en directs. Dit is 6 1/2 minuut lang hypnotisch met minieme veranderingen van de voormalig Trelik labeleigenaar.
http://www.youtube.com/watch?v=oNAZO023S7o
‘England’ van The National
Gaat dit een verrassing worden wat IKRS hier van vindt? Op de vooravond van een Londen trip krijg ik gewoon de zin “You must be somewhere in London, you must be loving the life and the rain / you must be somewhere in London, rolling down memory lane.” Maar degene die door memory lane gaat neemt de moeite niet correcties aan the brengen in haar/zijn herinneringen. Uiteindelijk leidt het tot een opbouwend einde waarin Berninger herhaaldelijk lijkt te zingen “I try to be nice, being a night with the sinners, and I’m desperate to entertain!” over de alsmaar opbouwende drums. Tekstueel gezien, net als wat andere recente nummers, veel herhaling van zinnen waardoor het misschien meer fragmentarisch en emotief wordt en niet zozeer narratief. Oh ja, en bloody brilliant, obviously.
http://hypem.com/#/search/the%20national%20england/1/
‘Work It Out’ van Esser (A1 Bassline remix)
Het begint nog catchy genoeg, deze remix van A1 Bassline van één van de catchy pop nummers van jongeman Esser, voormalig Ladyfuzz. Handgeklap, vocalen lijntjes van Esser zonder dat er zang bijkomt, en het is allemaal vrij zomers. Dan komt het refrein van het nummer herhaaldelijk, wat nog redelijk te doen is, en dan na ruim anderhalve minuut gooit A1 Bassline er even een dreun electro in die weinig verfijning kent. Natuurlijk is dat ook de huisstijl (en mocht je het leuk vinden, dan moet je in september in Tilburg wezen), maar het doet het nummer weinig goed, en het is misschien een te grote overstap nadat je al anderhalve minuut het nummer op een wat vrolijkere manier laat spelen. Waar zijn de subtiele remixes heen? Het is zomer, we kunnen er wel een aantal gebruiken dunkt me.
http://hypem.com/#/track/816973/Esser+-+Work+It+Out+A1+bassline+remix
Geen opmerkingen:
Een reactie posten